Architektura przyjaźni

Paweł Ploch

O KSIĄŻCE...

Tak jak dom nie zbuduje się sam – bez zasad konstrukcji i starań architekta – tak przyjaźń nie zrodzi się z niczego, ot tak, po prostu.
Dom jest radą na bezdomność, da schronienie, przyjaźń – zaradzi samotności, da nadzieję.
„Architektura przyjaźni” to wielowątkowa podróż od samotności do przyjaźni, w której czytelnik ma okazję podziwiać fascynujące krajobrazy: rozważania klasyków starożytności, teksty współczesnych bluesmanów, niechlubne przypadki herosów i zachwycające historie łotrów.
Te różnorodne konteksty przekonują o tym, że – mimo upływu wieków – naszym upragnionym celem jest niezawodna i serdeczna więź z drugą osobą, więź, która chroni przed samotnością, rozpaczą, niewdzięcznością, a może nawet śmiercią.
Wiele wątków tej książki tworzy spójną podpowiedź, jak i gdzie takiej więzi szukać, jak ją budować.

PAWEŁ PLOCH

(ur. 1964), anglista, teolog, tutor szkolny i bibliotekarz. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu Notre Dame w USA oraz jezuickiego Collegium Bobolanum. Prawdopodobnie jeden z nielicznych nauczycieli warszawskich, którzy pracowali zarówno w liceach koedukacyjnych (im. Lelewela, im. Witkiewicza, im. Kilińskiego), jak i niekoedukacyjnych (im. Archutowskiego, LO SS. Nazaretanek). Literacko zadebiutował na portalu Więzi, publikując w 2021 r. list stylizowany na gwarę góralską („Jak zaufać juhasowi, kie jemu chybio uodwagi”). Prywatnie ojciec czwórki dorosłych dzieci, od 35 lat żonaty, a jeszcze dłużej zaprzyjaźniony, z Agnieszką. Miłośnik Irlandii i wschodniego Podlasia. Mieszka na obrzeżach Warszawy, czyli jest – jak rzecze klasyk –„obrzeżaninem”.

„Architektura przyjaźni” ma to, co najistotniejsze w architekturze: solidne fundamenty i dobrą konstrukcję. Jej kolejne wątki pokazują, jak budować przyjaźń z innymi ludźmi i ze światem w ogóle. Cenne w dzisiejszych czasach… A, i na koniec dobra wiadomość: do tego projektu czytelnik nie musi zatrudniać architekta ;)
Jan Kucza-Kuczyński: architekt

Ta książka wciąga i dość szybko przekonuje czytelnika, że przyjaźń jest ważna, że to nie jakiś poboczny, nieistotny temat. Co więcej, dostarcza ona wielu trafnych wskazówek, jak zatroszczyć się o tę sferę bliskich, głębokich relacji, które przecież tak bardzo wpływają na to, jak doświadczamy jakości naszego życia.
Ks. Jan Wojciechowski: duszpasterz akademicki

"Architekturę przyjaźni" warto przeczytać, a może nawet należy. Jest w niej erudycja, która nie zabija uczonością i dydaktyczność, która nie przynudza. Autor zręcznie i celowo miesza materie i języki, dzięki czemu dostrzegamy zarówno istotną aktualność myśli Arystotelesa, jak i wagę piosenki Johnny'ego Casha. Już samo to wystarczy, żeby docenić „Architekturę przyjaźni” – tę rozprawę, gawędę i esej w jednym. Ważne są oba słowa tytułu – tematem książki jest przyjaźń, ale autora zajmuje przede wszystkim to, jak relację przyjaźni zbudować. Zaczyna od refleksji filozoficznej i religijnej, spogląda w stronę antropologii kultury, psychologii i socjologii, przywołuje dzieła literatury, filmy i teksty piosenek. Wszystko zaś okrasza historiami wziętymi z życia. Ta różnorodność materii nie sprawia jednak wrażenia bezładu czy nadmiaru – całość jest ściśle i logicznie uporządkowana. „Architektura przyjaźni” to rzecz do czytania i studiowania, ale może posłużyć też jako inspiracja do kształtowania własnego życia, bo tak naprawdę to opowieść o tym, jak żyć…
Daniel Zych: polonista

Bardzo zachęcam do sięgnięcia po "Architekturę przyjaźni". To bardzo gęsta, głęboka i rozległa książka. Właściwie każdy jej rozdział to bogato urządzona sala, w której można spędzić wiele czasu. To ten rodzaj ekspozycji, którą warto przyswajać kawałek po kawałku. Daje do myślenia i starczy na długo.
Jakub Wygnański: socjolog

kwartalnik Więź

ZAJRZYJ DO KSIĄŻKI...

(ze Wstępu:)

Już napisano wiele książek i rozpraw na temat przyjaźni, po co więc kolejna? Z kilku powodów.

Po pierwsze współcześnie przyjaźń jest niedoceniana. Częściej niż o przyjaźni mówi się i pisze o miłości. O ile bez problemu wymienić możemy długą listę piosenek, utworów scenicznych czy filmów o miłości, o tyle tekstów kultury skoncentrowanych na przyjaźni jest znacząco mniej. (…) Nawet w dziedzinie filozofii, która w starożytności i w średniowieczu poświęcała przyjaźni sporo uwagi, lista autorów nowożytnych traktujących serio to zagadnienie jest nad wyraz krótka. (…)
Po drugie obiegowe obserwacje i porady dotyczące przyjaźni są bardzo niekonkretne. Jeśli już proponuje się nawet jakieś kryteria brzegowe, które relacja powinna spełniać, by mogła zostać nazwana przyjaźnią, to często są one bardzo nieostre. (…)
Po trzecie, o przyjaźni mówi się i pisze tak, jakby mogła przydarzyć się każdemu, bez względu na jego wysiłek, poziom dojrzałości czy umiejętności społeczne. Trzeba dopiero obejrzeć film taki jak Barany. Islandzka opowieść, by uświadomić sobie, że człowiek niedojrzały nie potrafi zbudować dojrzałej więzi (…)
Po czwarte wreszcie współczesna teologia katolicka właściwie pomija przyjaźń milczeniem. Być może wynika to z założenia, że przyjaźń jest rodzajem miłości, więc wystarczy poświęcić całą uwagę właśnie tej drugiej. (…)

Przeczytaj fragment książki na Calameo

KSIĄŻKA JUŻ
W SPRZEDAŻY...

KUP KSIĄŻKĘ

...ALBO E-BOOK

KUP EBOOK

Przyjaźń nie jedno ma imię (Klub Trójki)

W Klubie Trójki o przyjaźni rozmawiają red. Paulina Wilk, Paweł Ploch i Małgorzata Gołota.

Learn More

Jak zbudowana jest przyjaźń. Z Pawłem Plochem rozmawia Ewa Kiedio

Zapraszamy do posłuchania zapisu spotkania autorskiego, które odbyło się 28 maja 2024 r. w Big Book Cafe w Warszawie. W rozmowie z Ewą Kiedio, dyrektorką Wydawnictwa Więź, Autor oprowadza po budowli, którą sam, zafascynowany od lat, zwiedza z uwagą. Tą budowlą jest zachwycający wynalazek ludzkości: przyjaźń. Rozmowa dotyczy tego, co przeszkadza w przyjaźni, a co ją buduje i wzmacnia. Jak i gdzie jej szukać? Na co może być ona lekarstwem i przed czym może nas ochronić?

Learn More